10e dag

Na een slechte nacht, Hans had last van zijn rug door het bed en ik had een nachtmerrie (á la Hotel Rwanda,negers met machettes die onze kamer binnenvielen) gehad waardoor ik 2u wakker had gelegen, besloten we de volgende ochtend om niet naar de oude stad te gaan. Hans had die ook al 2x eerder bezocht en we vonden de gids eigenlijk een beetje een vervelende, brutale kerel. Hans stuurde hem een smsje dat we niet meer kwamen ivm ziekte. Die kerel heeft hem nog zo'n 30x gebeld, maar Hans had geen zin om op te nemen en uiteindelijk gaf 'ie het op. We zijn richting het centrum gaan lopen om een ontbijt te fixen. Helaas waren alle ontbijtwinkeltjes al dicht ('t was 11u). We zijn bij een fruitmarkt geweest, waar eigenlijk alleen maar mango lag. We zijn bij een lokaal restaurantje binnengestapt om wat te eten. De serveersters lagen op de tafel die vol was met vliegen te slapen en nadat we éen ervan riepen, slofte ze niet bepaald enthousiast naar ons toe. Je zou denken dat men hier wel blij met klanten zou zijn, maar dat was hier niet echt het geval. We konden soep met konijn en rijst krijgen. Dat hadden we niet moeten doen, 't was onwijs ranzig. Het proefde allemaal 't zelfde (naar aarde) en Hans ging op een gegeven moment bijna over zijn nek van een stuk konijn. We hebben 't toen maar laten staan en zijn verder gelopen. We hebben toen een hele stoere scooter gehuurd. Onze spullen uit Le Pacha gehaald en naar een ander hotel gereden, eentje midden in het centrum, hotel Entente. Bij de receptie zat een hele mooie vrouw, was alleen jammer dat ze zo chagrijnig keek en deed. Volgens mij stoorde we haar bij het tv kijken. Nadat we onze spullen in de kamer hadden gedropt, zijn we op de scooter Bobo uitgereden en de bush in gegaan. We reden langs een klein dorpje, waar een klein kereltje enthousiast naar ons aan het zwaaien was en 'le blanc!' riep. Terug bij de weg kwamen we een restaurantje tegen waar we wat hebben gedronken. Toen wilden we weer verder gaan, maar gaf de scooter het op. Hij wilde niet meer starten. Na veel gehannes zat er niks anders op dan terug te lopen. Dat was mooi kl*te. Het was zo'n 2u 's middags dus bloedheet en we zaten wel een stuk buiten Bobo. Achteraf was het zo'n 4 km, maar het voelde als 20! Op het laatst moesten we een berg op en liepen we tussen 2 mannen die ook aan het lopen waren met fietsen vol met hout. Jammer genoeg hebben we hier geen foto van gemaakt. Na 1 1/2 uur waren we bovenop de berg en begon Bobo (gelukkig) en was er gelijk een fietsen/scootermaker. Na 2u was de scooter gefixst, nou ja, hij startte in ieder geval weer en we kregen de zekerheid dat we het centrum konden halen. Er zat iets goed fout in de scooter zelf, maar dat zou veel geld en tijd kosten. Dat gingen we natuurlijk niet allemaal betalen en we vonden 't allang best dat 'ie weer reed. Nadat we de scooter hadden terug gebracht gingen we wat eten in het hotel. Ze hadden er erg lekker eten. Heerlijke salades en versgeperste vruchtensappen. Daarna gingen we vroeg naar bed.
Oh ja, ondertussen waren Hans en ik beide aan diarree, alleen Hans had er ook nog echt last van; buikpijn en geen eetlust. Hij at dan ook bijna niks.