19e dag - Reisverslag uit Pama, Burkina Faso van Hans en Renee - WaarBenJij.nu 19e dag - Reisverslag uit Pama, Burkina Faso van Hans en Renee - WaarBenJij.nu

19e dag

Door: Renee

Blijf op de hoogte en volg Hans en Renee

03 Augustus 2007 | Burkina Faso, Pama

We stonden braaf 's ochtends om kwart over 6 buiten, alleen de gids had zich verslapen. Na wat koffie en thee stapten we in de landcruiser en reden we richting het park. Onderweg haalden we nog een andere gids op die de weg in het park wist. Het park is niet afgeschermd en is ontiegelijk groot, het gaat door tot en met in Benin. De gids van het park ging bovenop de auto zitten om een goed overzicht te hebben en dieren te spotten. Tijdens het rijden zagen we meerdere malen vele soorten herten. Toen de gids een kudde buffels zag zijn we uitgestapt en probeerden we te voet dichterbij te komen. De gids van het park liep voorop met z'n geweer, Hans daarachter, toen ik en daarna de gids die de reis georganiseerd had. De wind stond niet goed en de buffels roken ons al gauw en stonden op en stoven weg. Dit was behoorlijk eng, want die beesten waren erg groot (veel eten in het regenseizoen), met veel (zo'n 100), en ze maakten nogal lawaai. De adrenaline schoot door m'n lijf en ik hoopte dat ze niet onze richting zouden op rennen. Daar kwam bij dat de gids van onze reis, die achter mij liep, zo onwijs schrok toen de buffels wegstoven dat hij zelf ook weg wilde rennen uit angst. Erg fijn was dat. Hans had gelukkig het hoofd wel koel gehouden en nog wat foto's gemaakt. Terug bij de auto vertelde de gids v/d reis dat hij zo bang was geworden omdat hij dacht dat hij een leeuw hoorde grommen (die zitten natuurlijk ook bij zo'n kudde buffels, op jacht). Maar goed dat hij dat toen pas zei...
Toen weer in de auto en later weer de bush in om een groep grote herten te zien (vond ik een stuk minder eng :)). Langs en op de weg was duidelijk de ravage te zien van de olifanten die er langs waren gekomen; geknapte bomen, grote gaten in de weg, etc. Na de herten ging de gids nu op zoek naar de olifanten. We waren ondertussen al een behoorlijk eind het park in. De chauffeur was best een oude man (voor hier), 48 jaar, en volgens mij zag hij ook niet meer zo goed. Hij kon verder gelukkig wel prima rijden alleen zette hij de four-wheel-drive niet altijd aan. En dat was wel nodig omdat het geregend had en er dus soms water/modder op de weg was. Maar dat was niet stoer en kost je meer benzine. Je raadt 't al, we kwamen vast te zitten. En goed ook. Om 10u 's ochtends midden in de rimboe. Chauffeur boos op de gids die bovenop de auto zat omdat hij alleen maar om zich heen keek en niet naar de weg en hem dus niet gewaarschuwd had. Gids van de reis chagrijnig op de chauffeur omdat hij z'n four-wheel-drive niet aan had. Er waren geen stenen in de buurt dus we gingen maar takken halen om in de modder te leggen. Ondertussen was de chauffeur bezig met een krik bij de wielen. Eén gids had een beetje bereik met zijn telefoon en kon iemand van het park bellen met de vraag of ze konden komen met een auto om ons eruit te trekken. Het park is officieel gesloten, omdat het geen toeristenseizoen is, maar er was gelukkig nog 1 landrover en een gids die ons kon opzoeken.
2 uur later kreeg onze gids een belletje van de mensen die ons zouden ophalen dat ze met panne stonden. Ze zouden eerst terug moeten lopen naar het dorp, daar een monteur regelen en dan met een scooter terug naar hun auto. Auto fixen, en dan pas konden ze naar ons. Hans en ik zeiden al tegen elkaar: wedden dat die scooter kapot gaat...
Ondertussen bleven de gidsen en chauffeur bezig met takken en bladeren, de wielen uitgraven etc. En leek de chaufeur ondertussen op een moddermonster. 4 uur later komt er opeens een man lopend naast een scooter op ons af. Dat was de monteur uit het dorp, hij had ons gevonden ipv de andere auto en zijn scooter was onderweg kapot gegaan. Ach ja, dat was weer een paar extra handen.
Na 3 mislukte pogingen en ondertussen 8 uur (!!!) later, het was 6u 's avonds en 't werd donker, lukte het e i n d e l i j k om eruit te komen. Met z'n allen hebben we geduwd, nadat er onder de auto en wielen allemaal takken en bladeren lagen. Onder de modder maar wat waren we blij. Ik was al bang dat we moesten overnachten in de auto. Op de terugweg kwamen we de andere auto tegen, die 't weer deed en ons kwam ophalen. Om 7u waren we weer terug in het kamp en 8u gingen we eten. We hebben de chauffeur daar ook bij uitgenodigd, omdat hij nog het meeste werk had gedaan. Daarna zijn we naar bed gegaan omdat we beiden nogal verbrand waren en moe.
Eerst was het plan dat we de volgende dag weer terug zouden gaan naar Ouaga, maar na een belletje met Eric spraken we met de gids af om de volgende ochtend nog een keer naar het park te gaan om alsnog de olifanten te zien. En pas 's middags terug te gaan naar Ouaga.

  • 03 Augustus 2007 - 19:03

    Ank(a):

    Hoi Renee,
    ik dacht zo, jouw ervaring met de scouting moet een goede voorbereiding zijn op deze echte safari in de wildernis. Hoorde veel over de scouting vanwege 100 jarig bestaan. Laat jij maar eens weten wat jij daar hebt geleerd!

    Was het toch wel een cultuurschok?
    En leerzaam? Maar jullie hebben vast veel plezier samen! Leuk om jullie verhalen te lezen en de foto's te zien.

    Have a safe flight back!
    Groetjes, Anka

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Burkina Faso, Pama

Mijn eerste reis

Recente Reisverslagen:

07 Augustus 2007

The end

05 Augustus 2007

21-24e dag

03 Augustus 2007

20e dag

03 Augustus 2007

19e dag

03 Augustus 2007

18e dag
Hans en Renee

Actief sinds 21 Dec. 2006
Verslag gelezen: 2026
Totaal aantal bezoekers 40479

Voorgaande reizen:

08 Augustus 2007 - 12 Juli 2007

Mijn eerste reis

Landen bezocht: